MAGDALENA/IWETTA
I ja także dziękuję za możliwość udziału w kolejnej żmudzkiej przygodzie. Ukłony dla organizatorów, tak fabularnych, jak i technicznych, wielki szacunek za to, jak poradziliście sobie z zamknięciem terenu - wiemy, jakiej pracy to wymagało i jakiego "szycia z gówna" na ostatnią chwilę.
Ode mnie również ogromne słowa uznania za finał. Przyznaję bez bicia, być może mam za mało artystyczną duszę, ale poprzednie, symboliczno-artystyczne wersje finału nie przemawiały do mnie wcale. Tym razem była to perełka, tak fabularnie, jak i technicznie. Mistrzostwo świata!
Moje osobiste DZIĘKUJĘ dla mojego MG. Zielarzu - za cierpliwość. Otwartość na pomysły i na łamanie schematów. Cierpliwość. Wyczucie. I cierpliwość
I jeszcze kilka rzeczy,Ty sam już wiesz, za co.Salahad, dzięki za scenę z Lisieckim, przy której popłakałam się ze śmiechu
I wybacz bułę na ryjek przy okazji Idy... 
Zerkając w napisane już teksty, łatwo mi zauważyć, z jak wieloma z Was tylko mijałam się na telszańskim placu. Choć z większością nic mnie szczególnego nie połączyło, dziękuję za klimat i atmosferę gry.
Z kilkoma osobami natomiast jest mi szczególnie blisko.
Ignas - za motywację, żeby jeszcze raz wstać
Dzięki za Twoje starania organizacyjne i zaangażowanie. Miło się obserwuje, jak zmienia się Twoja postać 
Żegota - dziękuję za zaufanie i czas, w wielu rzeczach się nie zgadzamy i któreś z nas się myli, tym niemniej masz we mnie wsparcie
"Dwoje półtoraręcznych"... taaa Darius - dzięki za niespodziewaną przyjaźń, która się zaczęła od wspólnego trzymania belek
Zostawiam Ci Telsze pod opieką Vakare - heh, chyba nie miałaś do mnie szczęścia tym razem
Oddasz kiedyś Lisiecki- Ty....!
No dobra, oberwałeś, ale nic poważnego Ci nie zrobiłam i nawet z ziemi podniosłam Dziękuję za krem do rąk <3 Dragomir- dobrze jest mieć Twoją postać gdzieś obok. Chyba mamy to zgrane już, możesz w ciemno zabierać się z każdą naszą wyprawą do piekła
Jan Alchemik - dzięki za wsparcie, może hasło "liczą się intencje" jest sprane, ale dla mnie to dużo.
Petras- nie, nie mam żalu
Dziękuję, kiedyś o tym pogadamy przy piwie. Pewnie gdzieś pod Gdańskiem.Wilhelm- a właściwie obydwaj bracia. Dziękuję za Waszą uczciwość, klejnot w beczce syfu
Wojemił- będę tęsknić. Szkoda, cholera.
Litwini- zwłaszcza ci Rudzi
Z arogantów, którym bardzo chciałam nastukać, zmieniliście się w bandę uroczych arogantów,którym bardzo chcę nastukać dla samej frajdy <3ŻKP- dziewczyny, nie zamieniłyśmy ze sobą ani słowa przez całą grę. Ale wszystkie wasze mimowolnie słyszane w okolicach łazienkowych plotki przyprawiały mnie o skurcz ze śmiechu
Matka Fulwia- wciąż to zadziwiająca dla mnie postać, dziękuję za każde zamienione słowo
Ambroż- od jakiegoś czasu jesteś dla mnie źródłem kolejnych zdziwień, ale w końcu się przyzwyczaję
Dziękuję za każdą pomoc Rymar- pojęcia nie masz, jak blisko wygranej byłeś
Ja nie umiem w lewą rękę... Dzięki za absolutną przekonującą wiarygodność postaci Aras - pamiętaj Ty co Ci powiedziałam
I to się tyczy nie tylko Telsz I dziękuję za cudowną naiwność Ida - szkoda mi trochę, żeś tak zdecydowała. Nie mam wpływu, nie miałam chyba nigdy. Dzięki.
Moi najbliżsi przyjaciele i sojusznicy
Frantisek- kiedyś się nam w końcu ten sojusz rozejdzie, ale dla odmiany do siebie nie strzelamy i to nawet ciekawe jest
Dzięki za wspólne przestawianie pionków na mapach Mieczysław - przepraszam, co nam jeszcze zostało do upolowania z potworów w okolicy? (nie, nie liczymy Krzyżaków
) I jak ja jeszcze raz usłyszę "JA ubiłem".... !!!! Alissija- dzięki. Za to, że rzeczy nie są takie jakich się spodziewamy, a sztuką jest znalezienie wartości tam, gdzie nie masz pojęcia, jak szukać. Bo człowiek nigdy nie jest gotowy na to, co nadejdzie...
Einar- ... nawet nie wiem, co napisać
Telsze śmieją się z bojarki, która wzięła kupca za męża, bo ona tytuły, a on pieniądze... Gdyby oni wiedzieli Dziękuję za zaangażowanie, upór, odporność. Dalej będzie jeszcze gorzej, ale sam się w to wpakowałeś Ewgerd- Sowo moja opiekuńcza, dzięki, że jednak pojechałeś i byłeś. I za rzeczy, dla których było warto. I za wspólną drogę. I bo tak.
Ach, na sam koniec - ekipo z Jankowego auta, z którą wspólnie wydostawaliśmy się z okrążenia po Limesie!
Dzięki za towarzystwo i zew stada! Ukłony wszystkim niewymienionym z imienia, podziękowanie za grę, a w szczególności za każde jedno moje imię wykrzyczane przy walkach i zmaganiach. Każde usłyszałam i za każde dziękuję i dla każdego było warto.
Do zobaczenia.
